NEW BOOK (PL): "Sztuka zarządzania – zarządzanie sztuką", Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk, Łódź-Warszawa 2023

Dodano 27.2.2023

Szostak Michał, "Sztuka zarządzania – zarządzanie sztuką", Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk, Łódź-Warszawa 2023, ISBN 978-83-66781-16-0.

Ze WSTĘPu:

Natura i kultura to dwa komponenty konstytuujące pojęcie ludzkości w sposób nierozerwalny. Ponieważ natura, czyli świat dzikich mocy oraz kultura, czyli świat ludzkich wytworów, nieustannie ewoluują, wzajemnie się katalizują i dopełniają, niemożliwe jest określenie linii jednoznacznie oddzielającej od siebie te dwa obszary. Zarządzanie, przynależne do świata kultury, pomaga porządkować i organizować środowisko człowieka (naturę i kulturę). Z kolei również przynależna do świata kultury sztuka pomaga uwalniać emocje (katharsis), dynamizuje życie wewnętrzne człowieka oraz inspiruje (Tatarkiewicz, 2015, pp. 24, 380). Owa porządkująca funkcja zarządzania i twórcza funkcja sztuki determinują potocznie postrzeganą przeciwstawność obu dziedzin. Dopiero zagłębienie się w istotę zarządzania i w istotę twórczości artystycznej pozwala odkryć wiele wspólnych źródeł tych dwóch obszarów – choćby kreatywność. Życie, oparte na powtarzaniu i kopiowaniu, byłoby monotonne i skostniałe, gdyby nie czynnik kreatywności będący przedmiotem pożądania zarówno menedżerów jak i twórców sztuki. Na tej podstawie można stwierdzić, że pozornie przeciwstawne dziedziny zarządzania i sztuki mogą się dopełniać i inspirować. Zarządzanie nieustannie ewoluuje: od XIX-wiecznego podejścia inżynierskiego charakteryzującego się traktowaniem rzeczywistości organizacyjnej jako systemu bezdusznych elementów, które należało uporządkować na wzór niezacinającej się maszyny (metafora organizacji jako maszyny), przez XX-wieczną menedżerską efektywność w realizowaniu celów ekonomicznych, która jest transpozycją podejścia inżynierskiego, ale z dominacją czynnika rynkowego, aż po rozwijające się w ostatnich dziesięcioleciach zarządzanie humanistyczne. Nurt zarządzania humanistycznego, będący dominującym podejściem teoretycznym niniejszej pracy, ukierunkowany jest na tworzenie trwałego dobrobytu człowieka (Kociatkiewicz & Kostera, 2013). Z kolei ów trwały dobrobyt człowieka w duchu humanizmu polega przede wszystkim na: 1) bezwarunkowym poszanowaniu godności, indywidualności i ochrony przed wyzyskiem każdej istoty ludzkiej; 2) refleksji etycznej odnoszącej się do wartości uniwersalnej, jaką jest dobro, będącej integralną częścią decyzji biznesowych oraz 3) implementacji tej refleksji etycznej do realnego postępowania organizacji w duchu godzenia intencji z działaniami. Te trzy wymiary zarządzania humanistycznego promują rozwój człowieka poprzez działalność gospodarczą sprzyjającą życiu i stanowiącą wartość dodaną dla całego społeczeństwa (Melé, 2016). Analizując powyższą ewolucję istoty zarządzania można powiedzieć, że w naukach o zarządzaniu dopiero niedawno zrozumiano, że życie ma głębszą wartość, a techniczne porządkowanie i optyka rynkowa powinny być traktowane jako metody osiągania celów przez organizacje, a nie cele same w sobie. Naturalną zatem konsekwencją będzie mariaż zarządzania humanistycznego z estetyką, która – skupiona na wartościach uniwersalnych prawdy i piękna oraz sztuce kumulującej najbardziej abstrakcyjnie zaawansowane wytwory ludzkości – stanowi kwintesencję i emanację człowieczeństwa.

+48-503-156-316

Copyrights (all texts, pictures and videos) Michał Szostak (R)